Moda i styl współczesnego mężczyzny

Obsługiwane przez usługę Blogger.

Countryman

 
Nie jestem może najwytrawniejszym podróżnikiem, ale bez wątpienia można nazwać mnie "człowiekiem drogi". Wspominałem o tym zresztą niejednokrotnie na łamach bloga. Tym bardziej cieszy więc fakt, że ostatnie tygodnie mogłem spędzić na pokładzie nowego Countrymana Cooper S, czyli największego i najmocniejszego z rodziny Mini. A że już chociażby samą nazwą pretenduje do miana samochodu idealnego na wypady za miasto, postanowiłem sprawdzić go w akcji i zabrać w tereny z miastem nie mające nic wspólnego. 

Widoczny na zdjęciach MINI Countryman Cooper S otrzymałem do przetestowania od Mini Polska

Miejscem docelowym był las na północnym zachodzie Polski, a dokładniej dom moich znajomych wybudowany z transportowych kontenerów morskich i usytuowany w tymże. To zresztą bardzo ciekawa konstrukcja, na zewnątrz czarny, blaszany monolit nieznacznie górujący nad polaną, wewnątrz niezwykle przytulna drewniana przestrzeń przywodząca na myśl górską chatkę. Dom ma zaledwie 5 miesięcy, ale jego domownicy już teraz mogą śmiało stwierdzić, że to miejsce, do którego lubię wracać. Nie dziwi więc specjalnie fakt, że wybrałem go na destynację swojej przejażdżki. 


WRAŻENIA Z JAZDY

Po pewnym czasie użytkowania zrozumiałem, że podobne odczucia towarzyszą mi w odniesieniu do Countrymana. Tj. nie jestem w stanie jednoznacznie ocenić jego wielkości, jego bryła sprawia wrażenie całkiem pokaźnego samochodu, natomiast wnętrze pozostaje wciąż przytulne, ale w żadnym wypadku nie ciasne. I zupełnie nie chodzi mi tu o niemożność wyczucia samochodu podczas manewrowania, bo z tym akurat nie ma najmniejszego problemu. Z drugiej strony, być może to właśnie ta niespodziewana zwrotność i zwinność stanowi rozwiązanie tego dylematu. Tak czy inaczej nie jest to już zdecydowanie ten trzydrzwiowy miejski gokart, którym miewałem okazję jeździć niejednokrotnie. Co zresztą nie ujmuje ani jednemu, ani drugiemu, a pokazuje jedynie, że rodzina Mini skutecznie się rozwija. Zresztą, wciąż miałbym dylemat, który z nich wybrać, no chyba, że podstawowym kryterium byłaby ilość przestrzeni bagażowej. W takiej sytuacji tylko Countryman w opcji z przesuwaną i regulowaną kanapą - bardzo przydatna rzecz dla ludzi, którzy lubią wozić ze sobą dużo zbędnych rzeczy lub po prostu posiadają rodzinę 2+.  


Jako zwolennik klasycznego wzornictwa oraz odwlekania w czasie nieuchronnej technologicznej rewolucji, za duży plus uważam stylistyczny zabieg polegający na poukrywaniu całej elektroniki tam gdzie tylko było to możliwe i zachowanie fizycznych zegarów wraz z zastosowanie ekranu "head up". Te w pełni elektroniczne wyświetlacze parametrów przed nosem, to coś z czym nie jestem w stanie się pogodzić.

Także większość mariaży wygody ze sportowym zacięciem sprawia pozytywne wrażenie. Fotele przywodzą na myśl te z rajdówek, ale są przy tym bardzo wygodne i posiadają całkiem bogaty zakres regulacji, kierownica obłożona skórą i przeszyta czerwoną nicią jest jednocześnie funkcjonalna, a malowanie, zadziorne detale karoserii i wydech co najmniej nie drażnią. O brzmieniu usportowionego Countrymana nie chcę nawet wspominać, bo jest to coś czego warto doświadczyć osobiście, ale zapewniam, że bawi za każdym razem gdy wciśniemy pedał gazu i że chce się wracać po więcej. 



Dość sztywne zawieszenie w połączeniu z oponami o stosunkowo niskim profilu to natomiast coś, co w kontekście gościńców i leśnych duktów, czy też nawet dawno nieremontowanych dróg, dziur i kolein nie koniecznie stanowi jego mocną stronę. Tj. tragedii nie ma, ale przywykłem do miększych wozideł i ponowne przestawienie się na odbiór większej ilości bodźców z drogi potrzebowałbym pewnie jeszcze chwilę. Oczywiście ma to też swoje plusy, podczas gwałtownych manewrów nadwozie praktycznie nie drga, zachęcając skutecznie do dynamicznego pokonywania kolejnych zakrętów. Rzecz jasna, w granicach rozsądku.


ZESTAW
Sam zestaw także utrzymany jest w klimacie "country", chociaż skłamałbym gdybym napisał, że nie jest to coś co uskuteczniam także w miejskich okolicznościach. Na dobrą sprawę to wypadkowa drwala oraz retro-futurystycznych uniformów z niektórych niedzisiejszych filmów SF. Choć i silne inspiracje HER także można w tym zestawie dostrzec. W moim odczuciu to jedno z tych zestawień, które pozwala na noszenie klasycznych elementów ubioru w zupełnie nieformalny sposób i przy jednoczesnym zachowaniu maksimum komfortu. A mając na uwadze jeszcze znajdujący się w tle samochód, aż chciałoby się napisać coś z użyciem wyrażenia "sportowa elegancja". Nie żebym miał jakieś obiekcje do innych form manifestacji zamiłowania do męskomodowej klasyki, bo to akurat wskazywałoby na moją hipokryzję, pokazuję jedynie że można realizować je i w taki, z lekka odmienny sposób. W końcu świat ani nie zaczyna, ani też nie kończy się na marynarce. Ot co.



O ile poprawnie rozszyfrowałem informacje zaklęte w metkach, czapka została wykonana z oryginalnego Harris Tweedu przez Bullani Bamberg na zamówienie pewnego sklepu z kapeluszami mieszczącego się w szwajcarskiej Lucernie, tj. Maison Du Chapeau. Można więc uznać, że jest to biały kruk pośród czapek, a już na pewno pośród tych z daszkiem. Zapewne gdyby nie zaprzyjaźniona sprzedawczyni jednego z lumpeksów, nakrycie to nie wpadłoby w moje ręce. Na całe szczęście zostałem zapamiętany jako ten, który lubi nosić na głowie takie nietypowe rzeczy. To kolejny dowód na to że warto się wyróżniać. I może jeszcze na to, że budowanie relacji z ludźmi zawsze i wszędzie jest nieocenione, ale to akurat tylko moje domysły.



Golf i kurtka to elementy, które mieliście okazję widzieć na mnie w ostatnich latach niejednokrotnie i na całe szczęście, pomimo upływu czas, wciąż mi służą. Podobnie zresztą jak zamszowe chukka. Pomijając sporadyczne czyszczenie dedykowaną do zamszu szczotką, nic z nimi nie robiłem i powoli przydałaby się im jakaś mała renowacja, ale nawet bez tego uważam, że trzymają się całkiem dobrze, zwłaszcza biorąc pod uwagę moje pozbawione taryfy ulgowej ich użytkowanie.



Jedyną nowość w tym zestawie stanowią rękawiczki, które nabyłem w miejscu, po którym od dłuższego czasu nie spodziewam się zbyt wiele, jednakże ich wyprzedażowa cena kilkudziesięciu złotych, nietypowy kolor oraz dopasowanie do dłoni skutecznie zachęciły mnie do zakupu. Po tygodniu jeszcze się nie rozpadły, to dobry znak. 



kurtka i rękawiczki - Zara // golf - Uniqlo  // spodnie i czapka - second hand // chukka boots - Bexley